Perspectieven voor de lerende organisatie
Een organisatie moet leren om de omgeving bij te kunnen benen. Nog beter is als de organisatie direct en intuïtief op veranderingen kan reageren! Dit gaat echter niet altijd even makkelijk. Het leren wordt bemoeilijkt door routines, bureaucratie etc. De organisatie moet een lerende organisatie worden.
Een lerende organisatie is een organisatie die haar medewerkers helpt om de organisatie continu aan te passen aan de veranderende omgeving. De organisatie support de ontwikkeling van de medewerkers door bijvoorbeeld training en het eigen initiatief te stimuleren. De mate waarin de organisatie leert hangt veel af van de organisatiecultuur.
Het is belangrijk dat medewerkers van elkaar kunnen leren, zodat niet alleen individueel leren maar ook organisatorisch leren mogelijk wordt gemaakt. Zo ontstaat er een continue verbinding tussen individueel, team en groepsniveau.
Routines
In een organisatie zitten veel routines. Dit zijn taken die een aantal vaste stappen hebben, onafhankelijk van wie deze taak uitvoert. Routines kunnen er echter toe leiden dat mensen niet meer verder kijken dan hun neus lang is, en er geen leren meer optreedt. Om naar het leren van organisaties met routines te kijken is de routinegeoriënteerd benadering ontwikkeld.
Acties
Mensen in organisaties ondernemen (uiteraard) veel acties. Echter kan er nogal een verschil zijn tussen wat zij zeggen wat ze doen en wat zij daadwerkelijk doen. Wat zij zeggen dat ze doen is vaak gefundeerd door een bepaalde theorie die zij aangeleerd hebben. Om naar de acties en theorieën van de medewerkers in organisaties te kijken is de actietheoretische benadering ontwikkeld.
Systemen
Er zijn bepaalde niveaus waarop mensen kunnen leren. Ze kunnen individueel leren, in het team of met de hele organisatie. Ook de manier wat ze leren is belangrijk, zo kunnen ze bepaalde visies krijgen of mentale mappen aanleggen. Dit leren kan gebeuren door te kijken binnen de frames die mensen ontwikkeld hebben of hierbuiten te treden. Vooral het buiten de eigen frames en denkwijzen treden is belangrijk in een lerende organisatie. Een manier om naar deze systemen te kijken is de systeemtheoretische benadering.
De actietheoretische benadering is één van de benaderingen waaruit gekeken kan worden naar het leren van organisaties. Deze benadering is ontwikkeld door Argyris. Hiertoe onderscheidt hij twee handeli…
Bedrijven hebben constant te maken met invloeden van buitenaf. Dit zijn zowel opwaartse als neerwaartse bewegingen. Een neerwaartse beweging is een indicatie dat het niet goed gaat met het bedrijf. Ee…
De routinegeoriënteerde benadering is ontwikkeld door March & Olsen (1975) en verder uitgewerkt door Levitt & March (1988) en Simon (1991). De routinegeoriënteerde benadering bestaat uit een viertal k…
Gepubliceerd door Xliesjex op 04-11-2013. Het auteursrecht (tenzij anders vermeld) van deze special ligt bij de infoteur. Zonder toestemming van de infoteur is vermenigvuldiging verboden.
Bronnen en referenties
- Argyris, C. (1976). Single-loop and double-loop models in research on decision-making. Administrative Science Quarterly, 21(3), 363-375
- Levitt, B. & March, J.G. (1988). Organizational learning. Annual Review of Sociology, 14, 319-340
- March, J.G. & Olsen, J.P. (1975). The uncertainty of the past: Organizational learning un-der ambiguity. European Journal of Political Research, 3(2), 147-171
- Senge, P.M. (1990). The leader’s new work: Building learning organizations. Sloan Management Review, 32(1), 7-23
- Simon, H.A. (1991). Bounded rationality and organizational learning. Organization Science, 2(1), 125-134